Dear Hunter maakte een Cartopologische landkaart van de Wilhelminaberg, waarin de berg wordt onderverdeeld in de Vertierkwartier’, ‘Berg en BeekDal’ en ‘MijnSteenZwart’. Download de kaart als PDF ›
Toelichting
Vanaf station Landgraaf stap ik richting de Wilhelminaberg. Soms langs kleine onverharde paadjes en soms langs een grote weg met rotondes. lk had de route uitgestippeld op mijn telefoon en hoefde dus eigenlijk niet op de bewegwijzering te letten, maar toch viel één bordje me op: ‘Schaesberg’. Was hier dan nog een berg? En, was dat dan ook een mijnsteenberg? En, waarom staat er dan wel een bordje naar de Schaesberg maar niet naar de Wilhelminaberg?
Een paar rotondes verder kom ik opnieuw een bordje tegen: ‘Top Wilhelminaberg’. Het is een ander type bord. Niet zo’n groot blauw geval dat je overal ziet maar een verfijnd roodachtig bord. Maar vooral valt me op dat het topje van de Wilhelminaberg een bestemming is, een bordje waardig, maar hoe zit dat dan met de rest van de berg? De romp, zeg maar?
Twee keer twee nachten en dus zes dagen verbleven Remy en ik – en onze hond Peer – op en rond de Wilhelminaberg. De eerste keer vanuit het SnowWorld Hotel en de tweede keer vanuit het Overste Hof. We hebben gewandeld, gerend, gezeten, gedronken, gegeten en gepraat. Met andere woorden; we hebben vanuit een observerende houding geparticipeerd in het dagelijkse leven van de Wilhelminaberg. De kaart kun je dus cartopologisch noemen. Veldwerk vanuit een antropologische achtergrond omgezet in een kaart door gebruik te maken van cartografische technieken.
Marlies & Remy, Dearhunter
– dearhunter.eu